Willow Creek. Vernoemd naar de mistroostige hangende boom is deze gevangenis een van de meest beruchtste en angstaanjagende in de wereld. Voor de buitenwereld is er niet heel veel over bekend, anders dan dat het in het ijskoude Alaska ligt, op een plek niet bereikbaar voor buitenstaanders. Vroeger was Willow Creek een plaats waar gevangenen de dood in werden gestuurd. Door de huidige mensen daar wordt er beweerd dat er nog altijd spoken van de gevangenen destijds ronddwalen. Af en toe vind je een verdwaald lijk of een hoopje mensen botten. Het is nooit bekend geweest hoe de mensen in Willow Creek aan hun einde kwamen. Er hangt een kille sfeer, die niet alleen wordt veroorzaakt door de kou van Alaska. In de huidige tijd wordt de gevangenis nog altijd bewoond door vrij zware criminelen, hoewel er geen doodstraffen meer worden uitgevoerd. Moordenaars, verkrachters en ander gevaarlijk spul zit hier opgesloten. Zo ook de Mirrors, omdat de overheid hen ziet als een groot gevaar. De gevangenis is vrij groot, een beetje vervallen en een binnenplaats die meestal wordt verscholen onder een laag sneeuw of ijs. De stenen muren zijn uitgezet en ingestort door het ijs. De cellen zijn vrij primitief. Het zijn stenen muren, afgeschermd met een dik stalen hek. Iedere gevangene heeft zijn eigen cel, die niet heel erg groot zijn. Ze hebben een bed, toilet, wastafel (met spiegel) en kast tot hun beschikking. Er is een schone wateraansluiting en ook is er elektriciteit voor de verwarming, deze is alleen niet altijd aan. Er zijn vaste eettijden en tijden dat men gezamenlijke uren heeft om iets te doen. Activiteiten zoals sport, creativiteit. Er lopen de hele dag bewakers rond. Je kan niet ontsnappen.